- حوزه:
۲۲۲۰ متر مربع
سال:
۲۰۱۵
عکس ها:ناتاشا داوجی لورن
تولید کنندگان: کوروبریک، خواب، دولوکس، فلوکریت، جیپروک سنت گوبین، ایزوور – سنت گوبین، کاشی اتحادیه-
معمار اصلی:
نبیل عیسی
-
-
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. شهر روستایی در جنگل در امتداد دامنه های کوه های Mmammitlwa در شمال غربی استان آفریقای جنوبی یافت می شود. این خانه اجدادی مردم Bakgatla-ba-Kgafela است. از طریق لایهبندی فضایی مفهومی از تاریخها، محوطه مجبور به بازنگری کامل در مورد مفهوم موزه فرهنگی میشود. تأثیرات تاریخی متعددی بر جامعه باگاتلا-با-کگافلا در این فضا وجود دارد، از سکونتگاهها و سیستمهای سنگی پیش از استعمار، تا اینکه چگونه مسیحیت و آپارتاید بر این جامعه روستایی تأثیر گذاشته است، و همچنین آیندهای سرشار از امکان. در حالی که شما بین باورها و سنتهای قدیمی و واقعیتهای امروزی حرکت میکنید، حوزه با موضوعات هویت محلی در چارچوبی جهانی صحبت میکند.
خلاصه این پروژه بازسازی موزه موجود، بازسازی کلیسای تاریخی هلندی اصلاح شده مجاور، و توسعه یک محوطه فرهنگی بود. لایهبندی سازهها و مناظر معماری جدید و میراثی بهعنوان پالیمپسست، بخشی جداییناپذیر از تجربه فضایی، نمایشگاهی و روایی است. در سرتاسر محوطه، تلاشی عمدی انجام شده است تا بازدیدکنندگان بتوانند بین بازسازیهای تاریخی، بازسازیهای پیش از استعمار و عناصر جدید در سایت تمایز قائل شوند. کگوتلای آمفی تئاتر با چنگکدار با ساختار آلاچیق مشبک که سایه میاندازد در چشمانداز حک شده است. طرح آلاچیق یک تفسیر جدید معاصر از الگوی لکگاپو است که به طور سنتی در کف و دیوارها با استفاده از ماشین تراش و فولاد استفاده می شود. هنگامی که خورشید بالای سر است، سایه های زیبایی از این الگوهای سنتی روی زمین ریخته می شود.
محوطه سازی برای ایجاد یک چارچوب یکپارچه و برای اعمال و تقویت روابط جدید بین ساختمان های میراث در سایت مورد استفاده قرار گرفت. قصد ما این بود که از دریچه ای وسیع به تاریخ نگاه کنیم، و به این ترتیب محوطه سازی با استفاده از دیوارهای سنگی سنتی، زمین را پوشانده و دوباره پیکربندی می کند، و الگوی یک سکونتگاه تسوانای عصر آهن در نزدیکی را بازسازی می کند.
بازدیدکنندگان از سازههای سنگی عبور میکنند و از میان زمینهای محوطهسازیشده به کلیسای بازسازیشده هلندی اصلاحشده، ساختهشده در سال ۱۸۸۹ میروند. در سال ۲۰۰۹، این کلیسا یک ویرانه مجازی بود. این یک پوسته خالی با آجرکاری در حال فرو ریختن، تخته های شکسته کلیسا، درها و پنجره های گم شده، و پوشش ضخیمی از فضولات پرندگان و حیوانات بود. با این حال پتانسیل روشن بود. روند آهسته اما پرارزش ترمیم با هر جزئیات کوچکی که با دقت بررسی شده بود انجام شد. تنها چیزی که باید ادامه می دادیم دو عکس تاریخی از اواخر دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ بود. ما باید از اینها استنباط میکردیم که ویژگی ساختمان اصلی چه خواهد بود. ما بسیاری از آجرهای اصلی را بدون گچ گذاشتیم و در کنار هم قرار گرفتند. یک رمپ جدید برای مقابله با تغییرات سطح و دسترسی ساخته شد. از آجر تیره ساخته شده بود تا نشان دهد که یک درج معاصر است و از جزئیات سایه برای جدا کردن آن از ساختار اصلی استفاده شده است. امروزه کلیسا به عنوان یک نمایشگاه چند منظوره و فضای رویداد عمل می کند.