خلاصه

تغییرات محیط داخلی و رفتار سرنشینان (OB) دو دلیل اصلی برای شکاف بین خطر عفونت هوابرد پیش‌بینی‌شده و واقعی هستند. برای بهبود دقت ارزیابی خطر عفونت ناشی از COVID-19، محیط زیست (CO₂ غلظت) و OBs (منطقه ساکن برای هر نفر (OA) و سطح فعالیت (AL)) در سه کلاس درس معمولی یک مدرسه ابتدایی در تیانجین، چین برای انجام اندازه‌گیری در محل انتخاب شد. بر اساس داده های اندازه گیری شده، یک مدل ولز-ریلی اصلاح شده برای پیش بینی خطر عفونت پیشنهاد شد و یک استراتژی تهویه کنترل شده با ریسک برای محاسبه تقاضای تهویه توسعه داده شد. نتایج نشان داد که کلاس‌های درس در زمان استراحت (BT) CO کمتری در داخل خانه نشان دادند_۲ تمرکز (سی_{که در}OA بزرگتر و AL بالاتر از زمان تدریس (TT). تمایل تنوع افزایش خطر عفونت محاسبه‌شده در TT با آن سازگار بود سی_{که در} در حالی که در BT به طور قابل توجهی تحت تاثیر OA و AL قرار گرفت و حداکثر میزان نوسان در BT دو برابر در TT بود. علاوه بر این، برای جلوگیری از گسترش خطر در کلاس‌های درس، یک راه‌حل امکان‌پذیر برای کنترل تهویه دینامیکی بر اساس خطر عفونت بلادرنگ پیشنهاد شد، بنابراین فراهم کردن یک محیط سالم و پایدار برای دانش‌آموزان در کلاس‌های درس تسهیل می‌شود.