- حوزه:
۲۱۵ متر مربع
سال:
۲۰۲۳
عکس ها:مارکوس نونز
تولید کنندگان: شیرهای FV، Ferrum SA، میدان، سینتپلاست، به ونت، ولتاژ-
معمار اصلی:
مارکوس ژیرادو
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. شیء معماری مورد بحث، بخشی از بازتاب و تا حدی از انتقاد از شیوه های سکونت و ساختن زیستگاه در زمان معاصر ناشی می شود. از فرصت اندیشیدن ارزش میگیرد و همچنین به ما اجازه میدهد تا در مورد دیالکتیک این سؤال تجدید نظر کنیم: کارها چگونه انجام میشوند؟ و حتی بیشتر از این: چگونه باید آنها را انجام دهیم؟
از این نظر، Casa en Alto Verde یک پروژه مسکونی برای یک خانواده است که در گروهی که نام آن را به آن داده، در کمون واقع شده است. سیلی گرد، در نزدیکی شهر یربا بوئنا، استان توکومان، آرژانتین.
مسکن بر اساس یک برنامه جدا شده در دو سطح سازماندهی شده است. طبقه همکف عمدتا دارای فضاهای اجتماعی است، در حالی که طبقه بالا اتاق خواب ها را با خدمات مربوطه در خود جای داده است.
نتیجه از بیرون درک میشود: سطح بالایی بهعنوان حجمی عمدتاً مات، متشکل از یک سری صفحات با بافتهای متنوع، عملاً آویزان (فقط توسط ترکیبی از ستونهای فلزی باریک و چند صفحه پایینتر پشتیبانی میشود) ظاهر میشود. در حالی که شفافیت در سطح پایین غالب است.
از آنجا، قصد غیر مادی شدن مرزهای عمودی اثر وجود دارد. ارتفاع دیوارها به دو متر می رسد و نواری از نور ایجاد می کند که طبقه همکف را از دال نیم طبقه جدا می کند. حجم بالایی بر روی یک نوار بتنی قرار دارد که به صورت افقی اجرا می شود و هر دو سطح را با اختلاف هوا و نور از هم جدا می کند، از امکان سکونت در داخل با درک منظره قاب شده در افق.
طبقه همکف حول یک فضای بزرگ و پیوسته عمل می کند، جایی که تکراری ترین فعالیت های زندگی روزمره یک خانواده معمولی در کنار هم وجود دارد: آشپزی، غذا خوردن و معاشرت در یک محیط ادغام می شوند. این پیوستار فضایی گسترده از طریق یک عملیات مادی به دست میآید: تداوم دال قابل مشاهده روی سقف، کفپوش سیمانی تک ماده که بازدیدکننده را از بیرون به داخل همراهی میکند، و عملیات ظریف پنهان کردن ستونهای فلزی در میان نجاری آلومینیومی.
طبقه فوقانی تنها بخشی از سطح محفظه را اشغال می کند و فضایی را برای ورود نور طبیعی از طریق دهانه های سازه بتن مسلح، بین تیرها، اما در غیاب دال، باقی می گذارد. از نظر کارکردی، به دنبالهای از اتاقها تبدیل میشود که در آن نظم عقلانی حاکم است. در اینجا، استفاده از مادیت برای دستیابی به فضاهایی با نور گسترده ضروری است، صفحات مات صمیمیت ایجاد می کنند در حالی که صفحات نیمه شفاف اجازه ورود نور را می دهند.
شی حاصل، منظره را دگرگون می کند، در حالی که منظره وارد اثر می شود و بخشی از آن می شود. این یک مصنوع اکتشافی از احساسات می شود، جایی که نور هر فضا را در طول زمان تغییر می دهد. مکانی برای سکونت از طریق گفتگو با محیط اطراف.