این مطالعه با هدف توسعه الگوریتمی برای اندازه‌گیری قابلیت دسترسی فضا-زمان (STA) در یک محیط GIS انجام شد. دسترسی به مراکز فعالیت را با یک مورد از دانشجویان و معلمان دانشگاه های خولن اندازه گیری کرد. موقعیت محیطی دانشگاه های دولتی در خولنا افراد را از مشارکت در فرصت های شهری مانند اجتماعی شدن، خرید و تفریح ​​محدود می کند. از این رو، مکان محل کار افراد به دلیل محدودیت فضا و زمان مورد نیاز برای رسیدن به محل کار، بر انتخاب محل سکونت آنها تأثیر می گذارد. دسترسی فیزیکی افراد مختلف با توجه به مراکز مختلف فعالیت متفاوت است، زیرا افراد دارای مکان های مختلف خانه هستند. این مطالعه به متغیرهای سمت تقاضا برای اندازه‌گیری دسترسی می‌پردازد. متغیرها هدف افراد از فعالیت، ویژگی های سفر آنها و زمان در دسترس بودن برای فعالیت است. الگوریتمی توسعه داده شد که محدوده منطقه ای را که فرد برای فعالیت های خود به آن دسترسی خواهد داشت، مشخص می کند. یک جستجوی فضایی، متمرکز کردن مکان‌های فعالیت، برای محدود کردن منطقه قابل دسترسی با در نظر گرفتن شبکه حمل و نقل موجود، اتخاذ شد. این تحقیق نشان داد که محل سکونت دانشجویان و معلمان دانشگاه ها و مکان خارج از شهر دانشگاه ها باعث شده است که دانشجویان از نظر دسترسی به مراکز فعالیت شهری در شهر با مشکلات قابل توجهی مواجه شوند. این الگوریتم می‌تواند برای اندازه‌گیری دسترسی گروه‌های مختلف مردم یا خوشه‌های مسکونی مختلف برای مکان‌های فرصت تک یا چندتایی برای پیش‌بینی حمل‌ونقل، مدل‌سازی کاربری زمین، و برنامه‌ریزی خدمات شهری مورد استفاده قرار گیرد.