خلاصه

این مقاله به بررسی طراحی نماهای مورد استفاده در ساختمان های مسکونی در پردیس موسسه علم و فناوری مصدر (MIST) می پردازد. MIST اولین مرحله در ساخت شهر مصدر است، یک پروژه پایدار در مقیاس بزرگ که در امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) قرار دارد. ملاحظات پایداری که این پروژه بر اساس آن استوار شده است از شیوه های بومی آمیخته با فناوری های مدرن الهام گرفته شده است، ترکیبی که اهداف اقلیمی و فرهنگی خاص را هدف قرار می دهد و در عین حال محیط خشک و خشن را در نظر می گیرد و همچنین پارامترهای طراحی را با نیازهای محلی همسو می کند. از طریق این ملاحظات و پاسخ‌ها، این مقاله نماهای ساختمان‌های مسکونی را به عنوان استراتژی‌های مهم طراحی پایدار برجسته می‌کند، زیرا آنها ساختمان‌ها را پوشش می‌دهند و از واحدهایشان محافظت می‌کنند. بر اساس شیوه های غیرفعال بومی، آنها بر ساختمان ها و واحدها از نظر سرمایش، سایه و روشنایی تأثیر می گذارند، به این معنی که یک طراحی کارآمد می تواند نیازهای انرژی و اتکا به سیستم های فعال و فناوری های مدرن مشابه را کاهش دهد. هدف این مقاله پیگیری تعاملات و روابط متقابل بین طراحان، توسعه دهندگان و کاربران است که از طریق بحث در مورد میزان همسویی طراحی نماها به عنوان یک استراتژی پایدار با استفاده از آنها انجام می شود. بر اساس رویکرد کیفی و استقرایی، پژوهش انجام شده از مصاحبه و مشاهدات سایت با مشارکت کنندگان اصلی استفاده می کند. استدلال می شود که نتایج این مطالعه نشان می دهد که استراتژی های طراحی پایدار پیچیده و بحث برانگیز هستند، زیرا آنها صرفاً توسط طراحان و توسعه دهندگان تحمیل نمی شوند. آنها بیشتر توسط کاربران مورد مذاکره قرار می گیرند، که می توانند نظرات غیرمنتظره ای را در مورد جنبه های طراحی که منجر به طراحی مجدد می شود، آشکار کنند. به عبارت دیگر، طراحی فقط پاسخی به آنچه طراحان یا توسعه‌دهندگان قصد یا تمایل دارند، نیست، بلکه به آنچه کاربران می‌خواهند نیز پاسخ می‌دهد و بنابراین با نیازهای آنها نیز سازگار است.