بستن خیابان‌ها به روی ترافیک موتوری در تعطیلات آخر هفته تابستان قبل از همه‌گیری است، اما در سرتاسر کشور، بحران به رسمیت بخشیدن به تعطیلی خیابان‌ها ختم شد و بلوک‌های شهر را برای استفاده‌هایی غیر از یک گذرگاه برای وسایل نقلیه باز کرد. در شهر نیویورک این عمل به نام معروف شد خیابان های باز

با این حال، اوایل ماه مارس، خبری منتشر شد مبنی بر اینکه ممکن است چندین خیابان باز شهر نیویورک در تابستان امسال باز نگردند. استریتز بلاگ گزارش شده است که خیابان اوپن خیابان پنجم پارک اسلوپ، یکی از محبوب‌ترین خیابان‌های بروکلین، حامی مالی خود را از دست داد و بدون وجود یک جدید، امسال باید عملیات خود را از دست بدهد. یکی دیگر در خیابان Vanderbilt در همان نزدیکی اعلام کرد که ساعات کاری خود را تا ۴۰ درصد کاهش می دهد، فصل خود را دو ماه کاهش می دهد (از می تا سپتامبر به جای آوریل تا اکتبر)، و پنج ساعت زودتر در یکشنبه ها به پایان می رسد. مطابق با مهار شده.

بخش حمل و نقل شهر اصول اولیه یک خیابان باز را پوشش می دهد، مهار شده گزارش شده است، اما هزینه های مربوط به کارکنان، برنامه ریزی، و نیازهای اضافی که توسط جامعه شناسایی شده است، توسط داوطلبان، مشاغل و سایر گروه های محلی تقسیم می شود. در چند سال گذشته، بسیاری از این شرکا از برنامه‌های کمک مالی لازم برای همه‌گیری برای کمک به بودجه برنامه‌ریزی، آثار هنری و غیره استفاده کردند. همانطور که این منابع خشک می شوند، توانایی ارائه یک “خیابان باز پررونق” نیز کاهش می یابد. در حال حاضر، شرکای مانند Fifth Avenue Business Improvement District با استناد به ناپایداری پرداخت اسکناس ۴۰۰۰۰ دلاری، سر تعظیم فرود آورده اند.

در حالی که بسیاری از نیویورکی‌ها بر این باورند که شهر باید وارد عمل شود و هزینه‌ها را یارانه بدهد، باید پرسید که چرا بستن یک خیابان به مدت ۴۸ ساعت در طول تابستان اینقدر گران است.

درست کردن اولویت ها

«در سناریوی الف، ما خیابانی داریم که از افرادی پشتیبانی می‌کند که در اتومبیل‌ها و پیاده‌روی حرکت می‌کنند و درگیری احتمالی بین آن‌ها وجود دارد. در سناریوی B، ما افراد مشابهی داریم، شاید حتی بیشتر، اما بدون ماشین. در وهله اول چرا باید هزینه بیشتری داشته باشد؟» چاک مارون رئیس شهر های قوی پرسید.

هزینه‌ها و انتظاراتی وجود دارد که در برنامه‌هایی مانند خیابان‌های باز در سراسر کشور وجود دارد که مارون احساس می‌کند حواس‌تان را از اصل موضوع منحرف می‌کند: «شما اساساً پیاده‌رو را برای چند ساعت در هفته طولانی می‌کنید، چرا به توالت، امنیت و کارکنان نیاز دارید؟» برقراری ارتباط با بسته شدن خیابان ها نیز به تلاش زیادی در شبکه ای مانند بروکلین نیاز ندارد، جایی که مسیرهای جایگزین واضح هستند. ادوارد ارفورت، مدیر بخش اجتماعی Strong Towns افزود: «مثل این است که خیابان را برای کارهای اضطراری موقتاً ببندید. “نیازی ندارید هزاران دلار برای برقراری ارتباط خرج کنید.”

طبیعتاً، هرچه خیابان‌های باز جاه‌طلبانه‌تر شوند، هزینه‌های آن‌ها بیشتر می‌شود. موفقیت Park Slope به آن اجازه داد تا به تجربه‌ای تبدیل شود که باید از آن دیدن کرد، و بنابراین کاهش آن برای صرفه‌جویی در هزینه می‌تواند به‌عنوان یک ضرر برای جامعه تلقی شود.

با این حال، با توجه به اینکه حامیان اصلی حمایت خود را به دلیل افزایش هزینه ها پس می گیرند، شاید اعضای جامعه باید بپرسند که در وهله اول بزرگترین مزیت یک خیابان باز چیست. آیا اولویت میزبانی از فضایی تکراری جشنواره مانند با برنامه‌های مدیریت شده و خرده‌فروشی سفارشی است یا توانایی بازپس‌گیری خیابان‌ها از طوفان مداوم ترافیک؟ اگر خیابان باز پارک اسلوپ اسپانسر جدیدی پیدا نکند، هیچ کدام را نخواهد داشت.

مطالب مرتبط: