در COP28، رهبران جهانی آب و هوا در دبی گرد هم آمدند تا فرصت سالانه ای را برای بررسی پیشرفت کشورها در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و افزایش جاه طلبی آب و هوا فراهم کنند. یکی از کنفرانس ها نقاط کانونی این بود که چگونه به سرعت و به طور عادلانه از سوخت های فسیلی دور شویم – موضوعی که اغلب با بخش های مساوی به آن پرداخته می شود. خوش بینی و شک و تردید.

تغییرات در سیستم‌های حمل‌ونقل کلیدی برای دور شدن از سوخت‌های فسیلی است. به نگه داشتن افزایش دمای جهانی به ۱٫۵ درجه درجه سانتیگراد، کشورها باید تا سال ۲۰۳۰ دو سوم سفرهای مسافران بدون سوخت فسیلی باشد، سهم خودروهای برقی (EVs) در فروش جهانی خودرو را به ۷۵ درصد افزایش داده و سفرهای بیشتری را به سمت حمل و نقل فعال و عمومی سوق دهد.

با وجود حداقل سهم کشورهای آفریقایی در مورد انتشار گازهای گلخانه ای (GHGs)، آنها از جمله بیشترین تأثیرات منفی گازهای گلخانه ای بر تغییرات آب و هوا هستند. و شهرهای به سرعت در حال رشد آفریقا، این فاقد ظرفیت اقتصادی و نهادی برای سازگاری است، اغلب بار سنگین را تحمل می کنند. شهرهای آفریقایی با اثرات آب و هوایی مانند وخامت کیفیت هوا (کمک به بیش از ۳۸۳۰۰۰ کشته سالانه در سراسر قاره)، سیل، گرمای شدید و کمبود آب.

اما آیا سهم و تأثیر نامتناسب باید به انفعال در آفریقا منجر شود؟ خیر؛ دولت‌های محلی، منطقه‌ای و ملی آفریقا باید از جمعیت رو به رشد آفریقا و بازارهای نوظهور برای تغییر سیستم‌های حمل‌ونقل خود بهره ببرند و مراقبت ویژه برای بهبود انعطاف‌پذیری جوامع آسیب‌پذیر انجام دهند.

این هم یک فرصت منحصر به فرد برای این قاره است و هم یک امر ضروری. اگر اقدامی برای انتقال به خودروهای برقی صورت نگیرد یا به کندی انجام شود، کشورهای جنوب جهانی می توانند این کار را انجام دهند در وابستگی به سوخت فسیلی قفل شده است حتی طولانی تر

استفاده از EV در حال رشد است

WRI اخیر وضعیت اقدام اقلیمی گزارش به طور کلی تیره و تار بود، اما خودروهای الکتریکی جزو نقاط روشن بودند. با جذب جهانی فعلی خودروهای برقی در فروش خودروهای سواری، جهان در مسیر رسیدن به هدف ۲۰۳۰ برای برقی‌سازی قرار دارد. اما این رشد تا حد زیادی از بازارهای بزرگی مانند چین است که ثبت سالانه خودروهای موتور احتراق داخلی (ICEV) و EV ها در مجموع انجام می شود. تقریبا ۲۰ میلیون وسايل نقليه.

آفریقا در حال حاضر فقط به این کشور اختصاص دارد زیر ۱% از خودروهای برقی جهان اما انتظار می رود بیشترین رشد خودرو را در سال های آینده شاهد باشیم. چرا؟ با وجود داشتن پایین ترین نرخ موتورسازی از هر منطقه ای، آفریقا نه تنها دومین قاره پرجمعیت است، بلکه سریع ترین قاره در حال رشد است. به این ترتیب، پتانسیل زیادی برای برق رسانی حمل و نقل جاده ای در سراسر قاره وجود دارد.

فرصت های برق رسانی حمل و نقل جاده ای در آفریقا فراوان است

در طول پنج سال گذشته، بسیاری از دولت‌های آفریقایی با فرصت‌هایی که برقی‌سازی وسایل نقلیه در اختیار دارد، بیدار شدند. بهبود کیفیت هوای شهری، کاهش وابستگی به سوخت های وارداتی، بهبود تولید خودروهای محلی یا دستیابی به اهداف کاهش آب و هوا. چندین کشور جنوب صحرا حتی اهداف برقی سازی را با تمرکز بر افزایش سهم خودروهای الکتریکی در ثبت نام سالانه خودرو تعیین کردند. رواندا، غنا، زامبیا، کنیا، کیپ ورد، زیمبابوه و بسیاری دیگر در حال تنظیم سیاست های کلی تحرک الکتریکی یا اجرای مقررات و مشوق های مستقل هستند.

این ابتکارات سیاست جدید نشان دهنده تمایل کشورهای آفریقایی به دور شدن از سوخت های فسیلی است. و در نتیجه، بسیاری از استارت آپ ها بر برقی کردن انواع وسایل نقلیه محبوب در شهرهای آفریقا تمرکز کردند مینی بوس ها و موتورهای دو و سه چرخ، رونق گرفته است. کشورهای شرق و غرب آفریقا به ویژه در سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی غیررسمی خود به خودروهای دو و سه چرخ متکی هستند. به عنوان مثال در کنیا، دو و سه چرخ تشکیل می شود بالای ۶۵ درصد ثبت نام سالانه خودرو روندهای مشابهی در ثبت نام سالانه EV در کنیا مشاهده شده است، به طوری که ۷۰ درصد از خودروهای برقی موجود را خودروهای دو چرخ تشکیل می دهند.

در کشورهایی که وسایل حمل و نقل دو و سه چرخ محبوب نیستند، حمل و نقل عمومی بزرگترین فرصت را برای پیشبرد برق رسانی ارائه می دهد. دوربان، آفریقای جنوبی; داکار، سنگال; ابیجان، ساحل عاج، و نایروبی، کنیا، در حال حاضر در حال اجرا یا برنامه ریزی برای اجرای ناوگان اتوبوس های برقی هستند.

مهار استارت‌آپ‌های تحرک الکتریکی محلی آفریقا و مدل‌های کسب‌وکار نوآورانه

مطالعات نشان می دهد زمانی که فروش سالانه EV به ۱% از کل فروش برسد، رشد تصاعدی به دنبال خواهد داشت. داده های قابل اعتمادی برای بسیاری از بازارهای آفریقایی در دسترس نیست، اما به احتمال زیاد بیشتر کشورها به این حد نرسیده اند. مثلا، داده های غیر رسمی برای کنیا تعداد انباشته ثبت نام خودروهای برقی از می ۲۰۱۸ تا مه ۲۰۲۳ کمتر از ۳۰۰۰ دستگاه است که بسیار کمتر از ۱٪ از ۴۰۰۰۰۰ وسیله نقلیه ثبت شده سالانه است.

با در نظر گرفتن اهداف اقلیمی و توسعه، کشورهای آفریقایی باید مداخلاتی را ارائه دهند که فروش خودروهای الکتریکی را برای رسیدن به این حداقل آستانه ارتقا دهد. در بازارهای سراسر آفریقا، شرکت‌های خودروهای برقی اکنون در حال بررسی راه‌هایی برای رقابتی کردن خودروهای برقی الکتریکی با ICEV‌های سنتی هستند. اقتصادهای نوظهور در شهرهای آفریقا راه‌های نوآورانه‌ای را برای دسترسی بیشتر به خودروهای الکتریکی از طریق مدل‌های تجاری مانند تعویض باتری، “پرداخت به اندازه شما” و لیزینگ.

با این حال، تامین خودروهای الکتریکی در آفریقا هنوز یک چالش است. با وجود رشد استارت‌آپ‌های محلی حرکت الکتریکی، این شرکت‌ها قادر به پاسخگویی به تقاضای فزاینده برای خودروهای الکتریکی نیستند. شرکت ها دوست دارند BasiGo و پرسه زدن در حال حاضر لیست انتظار برای اتوبوس های برقی وجود دارد. به عنوان یک وارد کننده خالص خودروهای برقیآفریقا باید موقعیت خود را تغییر دهد تا از مزایای رقابتی خود از جمله دسترسی به ذخایر معدنی مورد نیاز برای ساخت باتری، پتانسیل انرژی تجدیدپذیر، جمعیت جوان و نیروی کار رو به رشد استفاده کند.

در حرکت رو به جلو، مداخلات برای باز کردن فرصت‌ها، از منابع، استفاده و دفع خودروهای برقی، باید از منظر سیاست، فنی و اقتصادی در نظر گرفته شود. WRI در حال حاضر در حال ارزیابی موانع زنجیره تامین و فرصت ها برای برق رسانی حمل و نقل جاده ای در کنیا با حمایت بنیاد کار اقلیمیصندوق جهش. مقاله کاری آتی به دنبال ارائه توصیه ها و بهترین فرصت ها به دولت ها و سرمایه گذاران برای باز کردن زنجیره تامین EV است.

یافث کیپکیروی هماهنگ کننده تحرک الکتریکی WRI آفریقا است.

آموس موانگی عضو ارشد تحرک الکتریکی WRI آفریقا است.